Praca
Przyjmiemy do pracy opiekunki osób starszych w następujących miastach: Wałbrzych, Walim, Boguszów-Gorce, Osiecznica, Szczawno-Zdrój, Stare Bogaczowice.
Praca opiekunki osób starszych jest pracą szczególną i wymagającą, na pewno więc nie powinny jej wykonywać osoby przypadkowe, których jedynym celem jest zarobienie pieniędzy, a takie, które mają ku temu odpowiednie predyspozycje i... serce. Jest to praca bardzo trudna i wymagająca, niejednokrotnie ciężka fizycznie, obligująca do ogromnego opanowania i odporności psychicznej. Postarajmy się zatem odpowiedzieć sobie na pytanie jaka powinna być dobra opiekunka?
Osoba, która planuje podjęcie pracy opiekunki osób starszych powinna zdawać sobie sprawę, że niezbędne jest tu posiadanie szeregu cech fizycznych i psychicznych, predysponujących ją do tego wymagającego zawodu. Poszukując kogoś do opieki dla swojego bliskiego potencjalny pracodawca niewątpliwie położy nacisk na określone cechy osobowościowe i dobry stan zdrowia, bowiem tylko to tak naprawdę gwarantuje właściwe zajęcie się podopiecznym.
Z uwagi na to, że codzienne obowiązki i zabiegi pielęgnacyjne wymagają dobrej wydolności organizmu i sporej siły, bardzo ważna jest sprawność fizyczna. Dlatego kandydatka powinna mieć dobry wzrok i słuch, zdrowy kręgosłup, brak wad postawy, chorób narządu ruchu czy wad wymowy, w żadnym wypadku nie może też być nosicielem chorób zakaźnych. Oprócz tego nie powinna raczej palić, a już w żadnej mierze nadużywać alkoholu czy innych ostrych używek.
Ważne, aby była odporna psychiczne, radziła sobie ze stresem, była zrównoważona emocjonalnie, odpowiedzialna, komunikatywna, a przy tym cierpliwa, zaradna i spostrzegawcza. W wielu sytuacjach bardzo przydatna okazuje się też asertywność, czyli sztuka umiejętnego odmawiania i obrony swoich racji. Do tego wszystkiego należy dodać wrażliwość i empatię, która pozwala na zrozumienie potrzeb i oczekiwań podopiecznego. Do istotnych cech osobowościowych niewątpliwie zaliczymy też ciepło i serdeczność, którymi dana osoba potrafi obdarzyć swojego seniora, przy czym chodzi tu głównie o umiejętność roztoczenia wokół siebie takiej aury, która sprawi, że będzie on w towarzystwie swojej opiekunki czuł się po prostu dobrze.
Z kolei komunikatywność pozwala na łatwe nawiązanie i podtrzymywanie kontaktu zarówno z podopiecznym, jak i z jego rodziną, znajomymi, lekarzami, rehabilitantami. To nić do osiągnięcia porozumienia, wzajemnej sympatii i zaufania. Opanowanie konieczne jest, aby zapewnić podopiecznemu poczucie bezpieczeństwa, bowiem osoba, która w sytuacjach kryzysowych szybko traci głowę nie tylko stwarza wrażenie niekompetentnej, ale też naraża go na realne niebezpieczeństwo. Pożądana jest również elastyczność w działaniu, bo kiedy nagle zmieniają się okoliczności pozwala na szybkie podejmowanie właściwych decyzji. Z kolei brak impulsywności, nadmiernej lękliwości czy też łatwego wpadania w gniew jest gwarancją, że podopieczny nie będzie czuł się zestresowany. Oczywiście wszelkie zaburzenia osobowości czy depresja stanowią przeciwwskazanie do wykonywania tego zawodu.
Oprócz wymienionych wyżej cech warto wspomnieć, że w kontakcie ze starszymi osobami ogromnie ważna jest cierpliwość, w tym umiejętność tłumaczenia, nawet po kilka razy, czegoś, co powinno być oczywiste, a jednak czasem nie jest. Podopieczni bywają marudni, wymagający, czasem złośliwi, ale to ich prawo, opiekunka jest po to, aby im pomóc, wesprzeć i zrozumieć. Ludzie w podeszłym wieku mają też mnóstwo swoich przyzwyczajeń, nawyków czy swego rodzaju rytuałów, które nam mogą wydawać się niezrozumiałe lub wręcz uciążliwe, dla nich są jednak ogromnie ważne – nie wolno tych przyzwyczajeń negować ani tym bardziej starać się podopiecznego do nich zniechęcać.
Wreszcie należy zaznaczyć, że niezwykle istotne jest okazywanie seniorowi szacunku. On musi czuć się emocjonalnie bezpieczny, dlatego w żadnym wypadku nie wolno go lekceważyć, ironizować czy też w jakikolwiek sposób sprawiać, że poczuje się źle. Opiekunka, która zdobędzie zaufanie pacjenta sprawi równocześnie, że będzie on spokojny i rozluźniony, a nawet kiedy ona będzie tuż obok będzie czuł się po prostu lepiej.
Do podstawowych obowiązków wykonywanych w tym zawodzie należy wsparcie podopiecznego w codziennych czynnościach. Jest to przede wszystkim mycie, ubieranie, przygotowywanie posiłków, robienie zakupów, codzienne sprzątanie, podawanie lekarstw o określonej porze, ale też spędzanie z nim czasu, dbanie o dobre samopoczucie, o rozrywkę. Czasem dochodzi do tego jeszcze asystowanie pacjentowi podczas wizyt lekarskich i - o ile posiadamy takie umiejętności - pielęgnowanie w chorobie. Możemy, choć zwykle nie musimy, zadbać o techniczny stan mieszkania podopiecznego, wezwać fachowca do zepsutego kranu czy opłacić rachunki.
Przede wszystkim należy zdać sobie sprawę, że ta starsza osoba, której mamy pomóc, często jest bezradna, schorowana, skazana na naszą życzliwość i dobrą wolę, my natomiast powinniśmy zrobić wszystko, aby ta bezradność była dla niej jak najmniej uciążliwa. Starość jest nieuchronna, o ile będzie nam dana, to czeka każdego z nas i choćby dlatego dziś to my postarajmy się z wrażliwością oraz wyczuciem wejść w swoją w rolę i pozwolić podopiecznemu godnie przeżyć ostatnie lata, a być może kiedyś ktoś inny odwdzięczy nam się tym samym.